Sunday 27 December 2015

ശേഷം, നീയൊരു പാര്‍ത്ഥനാവുക,

ഇനി, അക്ഷരങ്ങളെ നിരത്തി 
ഞാനൊരു സൈന്യമൊരുക്കുന്നു,
സൈനീകരെ പലവിധമടുക്കിയ 
വാക്കുകൾ ചേർത്തു നിങ്ങൾക്ക് 
മുന്നിലേക്കൊരു മുഴുനീള 
ചക്രവ്യൂഹം തീർക്കുന്നു.

ചതികൊണ്ട് മെനഞ്ഞെടുത്ത 
സുശർമ്മനെന്ന വാക്കിനെ കൌശല
പൂർവ്വം നിരത്തി നിന്നിലെ 
പാര്‍ത്ഥനെന്ന പരാക്രമിയായ 
വായനക്കാരനെ ഞാൻ തുടക്കത്തിലേ
മൂലയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നു.

നിന്നിലെ ധർമ്മപുത്രരെന്ന തൃഷ്ണയെ 
വ്യൂഹത്തിലെക്കെത്തിക്കാൻ ഓരോ വരി 
സൈന്യത്തെയും നിയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു,
കണിശമായ നിന്‍റെ ചിന്തകൾക്കൊപ്പം
ചടുലചുവടിൻ കൃത്യതയുടെ വായു-അശ്വനി 
പുത്രർക്കുമാവില്ല വ്യൂഹഭേദനം.

സുഭദ്രാതനയാ നിന്നോട് മാത്രം,
ഭേദ്യങ്ങൾ തുടങ്ങുന്നത്തിനു മുന്നെ
ഉത്തരയെന്നു പേരിട്ട കവിതയുടെ
ഉദരച്ചൂടിൽ തുടിക്കുന്നൊരു വരിയെ 
നെഞ്ചിടിപ്പോടെ മനസ്സിലെടുത്തൊരു 
താരാട്ട് മറക്കാതെ മൂളിയേക്കണം.

നിരന്നിരിയ്ക്കുന്ന വരികളിലേക്ക് 
കടക്കുന്ന നിന്നിലെ പോരാളിയെ ഞാൻ 
നമിക്കുന്നു കാരണം, ജയദ്രഥനെന്ന ഒറ്റിൻ
വരിയാൽ കൂട്ടത്തിൽ ഒറ്റപ്പെട്ടതറിയാതെ 
എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു എന്നറിയാതെ 
കുതിച്ചെത്തുന്ന ആകാംഷയാണ് നീ.

കെട്ടുകളുടെ സകല കുരുക്കുകളുമഴിച്ചു 
വരിയാഴങ്ങളിലെക്കെത്താൻ കുതിക്കുന്ന
നിന്‍റെ അഭിവാഞ്ഛയെ ശകുനിയെന്ന
വിഷവാക്കിൻ വാളുകൾ കൊണ്ട് തലങ്ങും 
വിലങ്ങും ബന്ധിച്ച് ബോധതലങ്ങളിൽ 
"കർണ്ണ"വാക്കിന്‍റെ മരീചികയൊരുക്കുന്നു.

ശേഷം, നീയൊരു പാര്‍ത്ഥനാവുക,
വരികൾക്കിടയിലൂടെ തേരോട്ടം നടത്തുക 
മായിക വാക്കുകളാൽ ഒരുക്കിയ 
ചക്രവ്യൂഹം ഭേദിച്ച് പുഞ്ചിരിയോടെ 
അക്ഷരസൈന്യത്തിന്നധിപതിയാവുമ്പോൾ 
നിനക്കു മുന്നിൽ ജയിച്ച് ഞാൻ തലകുനിക്കും.

Tuesday 15 December 2015

നിന്നോട് മാത്രം

ഞാൻ, ജീവിതമെന്ന 
നിന്‍റെ വാക്കിൻ ചില്ലയിൽ
പൂത്തൊരുവരി കവിത,

ഒരു മിഴിയാഴത്തിൻ 
മൊഴിചുംബനത്തിൽ വിരിയും 
സപ്തവര്‍ണ്ണ നൂലഴക്,

ഓർമ്മയിലും നോവിലും
മങ്ങാതെ തെളിയുന്നൊരു
ചെരാതിൻ തിരിക്കുറുമ്പ്.

Friday 11 December 2015

വല്യമ്പീശൻ എഴുത്താശാൻ

എന്നെന്നറിയാതെ, 
എന്നോ മണ്‍മറഞ്ഞെന്നു കരുതുന്ന 
ഞാനെന്ന ഓർമ്മകൾക്കുള്ളിൽ നിന്നും
എഴുത്തുപലകയിൽ കല്ല്‌ കഷ്ണം 
കോറുന്ന കുസൃതിയോടെ മഷിത്തണ്ടിന്‍റെ 
ഒരു പച്ചപ്പ്‌ ആരുമറിയാതെ 
പൊടുന്നനെയങ്ങ്‌ പൊട്ടി മുളയ്ക്കും.

തൊടിയിലേക്കിറങ്ങുന്നതിന് മുന്നേ, 
നിമിഷനേരങ്ങൾ കൊണ്ട് "റ"യെന്ന 
ഒറ്റയക്ഷരത്തെ നീട്ടിക്കുറുക്കിപ്പറഞ്ഞ് 
"ര"യും "ത"യും "വ"യും "പ"യും "ന"യുമാക്കി
കൈയ്യിൽ ഒടിച്ചുകുത്തിയ പേരക്കൊമ്പിന്‍റെ 
ഒരറ്റത്തു നിന്നുമൊരെത്താക്കൊമ്പിലേക്ക് 
ഒറ്റനൂലറ്റത്തിൽ കുരുങ്ങിയ പട്ടങ്ങൾപോലെ
വലിയമ്പീശൻ മാഷ്‌ കുരുക്കി വയ്ക്കും.

കുരുക്കഴിക്കാൻ ക്ഷമയില്ലാതെ,
എഴുത്തുപലക തിരിച്ചു വച്ചതിൽ 
വരച്ചു വച്ച "റ"യുടെ അടിയിലൊരു "റ"
തിരിച്ചിട്ടതിനെയൊരു വട്ടമാക്കും,
മഷിപ്പച്ച കൊണ്ട് "റ"യെ നേർ-
വരയാക്കിയൊരു വീടൊരുക്കി,യരികെ
പൂന്തോട്ടവും മരങ്ങളും പിടിപ്പിക്കും,
അച്ഛനും അമ്മയും അനിയത്തിക്കുഞ്ഞും 
ചേച്ചിയുമായി താമസം തുടങ്ങും.

പുഴയും തോണിയും മീനും കാക്കയും 
കഴിഞ്ഞൊരു മലയ്ക്കുള്ളിൽ സൂര്യന്‍റെ 
"റ" വരയ്ക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴേ വല്യമ്പീശന്‍റെ 
"റ"യെന്ന അലർച്ച ഇറയത്തിന്നറ്റത്തെത്തും,
വീടും പുഴയും മീനും മരവും മലയുമെല്ലാം 
ഒന്നും പറയാതെ മഷിപ്പച്ചയിൽ പേടിച്ചു മായും.

കാലും മുഖവും കഴുകി വല്യമ്പീശൻ
പൂമുഖമെത്തുമ്പോഴേയ്ക്കും തിരിച്ചു വച്ച
എഴുത്ത് പലകയിൽ "ര"യും "ത"യും 
"വ"യും "പ"യും "ന"യുമെല്ലാം ഒരുവിധം 
ചാഞ്ഞും ചെരിഞ്ഞും തളർന്നും 
ഓടിയെത്തി ഒന്നുമറിയാത്ത പോലിരിക്കും.

Monday 7 December 2015

വേദനകൾ വിറച്ചൊരു നൃത്തമാകുന്നു

മനസ്സിൽ, സ്വപ്‌നങ്ങൾ 
അവ്യക്തതയുടെ മൂടുപടമണിയുമ്പോൾ, 
ഏകാന്തതയുടെ നിഴൽ രൂപങ്ങൾ
ഒരു മഴത്തുള്ളിയുടെ തണുപ്പുവീശി
അവയെ സ്വതന്ത്രമാക്കും.

നിഴൽരൂപങ്ങളിൽനിന്നും,
ചുണ്ടുകൾക്കുള്ളിൽ സുഖകരമൊരു
ചൂട് പകരും രോമക്കൂട് 
കൊളുത്തി, നഷ്ടപ്പെട്ട കടങ്കഥകളുടെ 
ഉത്തരം തേടിയലയുന്ന 
മഞ്ഞിന്‍റെ തൂവലുകൾ പൊതിഞ്ഞ
ഒരു വെളുത്ത പക്ഷിയായി മാറും.

മഞ്ഞിൻ തൂവലുകളിൽ മെല്ലെ
തട്ടുന്നൊരു കാറ്റിൻ തലോടൽ വഴികൾ
മഴവിൽ പുഴകളിലൂടെ പാടിയാടി 
നക്ഷത്രങ്ങളടർന്നു വീഴുന്നൊരു 
തണുത്തു നിശ്ശബ്ദമായ സ്വർണ്ണ മണൽ 
തീരത്തിന്നോരമെത്തുന്നു.

അടുക്കുന്തോറും, അത്ഭുതങ്ങളുടെ
ഏടുകൾ സമ്മാനിച്ച് നിശ്ശബ്ദമായ
തീരങ്ങളിൽ നിന്നും കണ്ണീരുറഞ്ഞൊരു 
സംഗീതം മഴവിൽ പുഴയായൊഴുകുന്നു, 
ചോരപൊടിയുന്ന മുറിവുകളിലെ
വേദനകൾ വിറച്ചൊരു നൃത്തമാകുന്നു.

അപരിചിതത്വങ്ങളുടെ തുറിച്ചു
നോട്ടങ്ങൾക്കൊടുവിലവയെല്ലാമോരോ
അവ്യക്തമായുച്ചരിച്ച വാക്കിൻ മിന്നാമിന്നി
കളായ് ചുറ്റിപ്പറന്ന് മന്ത്രിക്കാൻ തുടങ്ങും 
"എന്തിനെന്നറിയാതെ ഹൃദയമില്ലാത്ത
അഹങ്കാരിയായ മനുഷ്യാരാൽ തകർക്കപ്പെട്ട
ഓരോ സ്വപ്നങ്ങളാണ് ഞങ്ങളെന്ന്".

പൊടുന്നനെ ശരീരത്തിലൊരുതുള്ളി 
കണ്ണീരിൻ തീപ്പൊരിയേറ്റിട്ടെന്നപോലുണർന്ന് 
ഇരുട്ടിലേക്ക് തുറിച്ചു നോക്കിയൊരുന്മാദ
ഭാവത്തിന്‍റെ ഒന്നുമില്ലായ്മകളുടെ
അർത്ഥം തിരഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരിക്കും

Whenever dreams 
started, the flow of mind 
seems like a haze, 
the shadow of loneliness 
whispered like a rain drop,
and the dreams spread out.

Suddenly I transformed to a 
snowy feathered white bird
with a warm woollen nest 
hanging on my wings, 
flying around and everywhere, 
in searching on missing puzzles.

The soothing music of 
the gentle breeze touches me
on my snowy feathers and lead me 
to a coldly, deadly silenced 
golden sandy shore, where all the 
fallen stars singing and dancing 
together and a shiny rainbow 
slowly trickle like a river.

I wondered when I entered 
inside the stars, the music 
I heard there was their weeping 
and the rainbow river is the
the drop of tears from their eyes, 
and their dancing was shivering
with the pain of bleeding.

When they feel my presence,
they staring at me for a moment 
and hover around like fireflies
and murmured softly,
"we are the destroyed dreams, 
wiped off by the greedy heartless 
humans without any reasons."

A drop of tear touches my body
like a spark of a fireball,
wake up suddenly sit and stare 
madly towards the 
darkness like nothing.

Sunday 6 December 2015

കാട്ടുനീതികൾ

നാട്ടുനടപ്പുകളിൽ കുരുങ്ങിപ്പിടയുന്ന 
നിസ്സഹായതയുടെ കാട്ടുനീതികൾ
****************************************************


നിറവൊഴിഞ്ഞ കാടിന്‍റെനാഭിയിൽ
നിന്നുമവസാന തുള്ളി ചോരയുമൂറ്റി 
അവകാശങ്ങളെയൗദാര്യങ്ങളെന്നു 
പുച്ഛിച്ചുതള്ളുന്ന നാട്ടുനടപ്പുകളുടെ 
ചവിട്ടടികളിൽ കുരുങ്ങിപ്പിടയുന്ന 
നിസ്സഹായതയുടെ കാട്ടുനീതികൾ,


പണമൊഴുകുന്ന കാട്ടുവഴികളിലിരു 
മിഴിയിലൊരു പുഴ നിറയുന്നു 
വെയിൽ കടുത്തെന്ന പോൽ നെഞ്ചും 
വിയർക്കുന്നു ,വയർ മുറുക്കുന്നു 
നിശ്ശബ്ദദൈന്യമായൊരു കാട് കരയുന്നു,


പുലരിയിലുമിരവിലുമൊരേ ശൂന്യത-
യുടെയിരുട്ട് നിറഞ്ഞ രുചിയില്ലായ്മകൾ 
ആകാശം ചോർന്നൊരു മഴപോലെ 
പായൽപ്പച്ചകളിൽ തട്ടിത്തെറിക്കുന്നു
തണുത്തു വിറച്ച് നീലിച്ച കാടുവരയുന്നു


മുറിവേറ്റയോരോരോ കാലങ്ങളിലും 
കനിവെന്നൊറ്റവാക്കിൻ മനുഷ്യമണമുള്ള 
കാറ്റുതേടിയലഞ്ഞ് തോറ്റുപോയി നാട്ടു-
നടപ്പുകളുടെ വെളുത്ത ചിരിയിൽ കുടുങ്ങി 
തിരികെ ഇരുട്ട് മണക്കുന്ന കാടുതേടുന്നു.


സഹനങ്ങളുടെ നേർവിശുദ്ധികൾക്ക്‌മേൽ 
കഥയില്ലായ്മകളുടെ പൊള്ളത്തരങ്ങൾ നാട്ടി, 
നാട്ടുനടപ്പുകളുടെ ചവിട്ടടികളിൽ കുരുങ്ങി
പ്പിടയുന്ന നിസ്സഹായതയുടെ കാട്ടുനീതികൾ.

Saturday 5 December 2015

ചില ജീവിതപ്പെരുക്കങ്ങൾ



നിവർത്തിക്കുടഞ്ഞൊരീ തെരുവിന്നോരങ്ങളിൽ 
കാണാം നിരന്തരം പുലരി-യുച്ചയില്ലാതന്തിക്കു
മിരുട്ടത്തും നിലയില്ലാതുഴറിട്ട് നിർത്താതെ നെട്ടോട്ട
മോടീടുന്നൊരുചാണ്‍ വയറിന്‍റെ ജീവിതപ്പെരുക്കങ്ങൾ,

ചിതയായെരിയുമീ വെയിലിൻ ചുമർ ചാരി അലറി
പ്പിടയുന്നൊരു പിഞ്ചു സ്വനം കേൾക്കാമൊപ്പം, കൈവിട്ടു
കളയുവാൻ മാത്രം ജനിക്കും മുൻപേ തെറ്റെന്തുചെയ്തെ
ന്നറിയാതെയിറ്റു മുലപ്പാൽ തേടും ചുണ്ടിൽ ചുട്ടുനീറും 
കാറ്റിൻ കൈകൾ മെല്ലെ തരാട്ടിന്നീണമായ് മുത്തീടുന്നു.

തിളച്ചു തൂവുന്നോരുച്ചക്കൊടും വെയിൽക്കനൽചൂടിൽ 
കാല്പ്പെട്ടതുപോലെ കിതച്ചു കുതിച്ചൊന്നു വലിച്ചു 
ചവിട്ടുന്നു, ചുമലിൽ താങ്ങുന്നൊരു ജീവിതവർണ്ണങ്ങൾ-
ക്കേഴുനിറങ്ങൾ ചാലിക്കുവാ,നിടയ്ക്കിടെ ദീർഘനിശ്വാസ
മെടുക്കുന്നുവീണ്ടുമാഞ്ഞു കുതിക്കുന്നു തളരും ശരീരത്തെ 
മാനിക്കാതിരിരുമ്പുപോലുറച്ചമനസ്സുമായ് റിക്ഷാവാലാ.

മിഴികൾ വിരൽത്തുമ്പിൽ കൊളുത്തിത്തിരയുമോരോ 
ചപ്പു ചവർക്കൂന കൂടും മുക്കിലും മൂലയിലും ദൈവ-
ത്തെത്തിരയുന്നു അലയും തെരുവിൻ വിശ്വാസങ്ങൾപ്പിന്നെ,
യൊടുവിൽ മടുത്തിട്ടെന്നപോൽ വിശപ്പിൻ പുതപ്പുമായ് 
പട്ടിണി മലർ മെത്ത വിരിച്ചതിൽ പ്രളയം ബാധിച്ചപോൽ 
തളർന്നു കിടന്നൊരു മഴയായ് പെയ്തീടുന്നു ശേഷം ദിശയോ
ദിക്കോ പോലുമെങ്ങോട്ടെന്നറിയാതെ ഒഴുകിയകലുന്നു.

Friday 4 December 2015

ഞാനും നീയും

ആകാശ നീലിമകൾ 
നീരുറവകളിലേക്ക് വർണ്ണ 
ഭേദങ്ങൾ നിറയ്ക്കുമ്പോഴും,
ഋതുക്കളറിയാത്ത കാലത്തിലെ, 
ഇലകളടർന്നു തളിരുകളെ 
കാത്തിരിക്കുന്ന നഗ്നമാക്കപ്പെട്ട 
ഒറ്റമരത്തിൻ ഉടെലെഴുത്തുകളാ-
യിരുന്നു ഞാനും നീയും.

തൂവിപ്പോകുന്ന വെയിൽ
കാലങ്ങളിലേക്ക് ചെറുമഴ വീണു 
കുളിർന്നപോലെ ആദ്യ ചുംബനം 
നിന്‍റെ ചുണ്ടിൻ ചില്ലയിലാദ്യ 
തളിരായെഴുതപ്പെടുമ്പോൾ,
കാറ്റൊളിപ്പിച്ച രാഗത്തിൽ
പൂത്തുലഞ്ഞ ചെമ്പകത്തിന്‍റെ 
നറുഗന്ധം നിറഞ്ഞിരുന്നു.

സുഖകരമായ ഇഴകളുടെ 
സ്വർണ്ണച്ചിറകിൽ നിന്നൊരു തൂവൽ 
നിന്‍റെയുള്ളിൽ നിന്നും 
എന്നധരത്തിൽ തളിർത്തു പൂക്കുന്നു.

വെയിൽ വളർത്തിയ നിഴൽപ്പൂവിൻ 
ചൂണ്ടുവിരലുമ്മകളിലും , 
മഞ്ഞു പൂക്കുന്ന നിലാവുകളിലെ
നെറ്റിയുമ്മകളിലും അകലാത്ത
പ്രണയത്തിന്‍റെയും വാത്സല്യത്തിന്‍റെയും
ചില്ലകളായി നീ മാറുമ്പോൾ,

ഞാൻ നിന്‍റെ ആദ്യത്തെയും
അവസാനത്തെയും പ്രണയമായി 
മിഴിയിണകൾ മെല്ലെ ചേർത്തു
നിന്നിലേക്കു മാത്രം തളിർത്ത് 
തേനൊഴിയാത്ത വസന്തമായി 
പരിവർത്തിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.
ആവരയിലുമീവരയിലുമോരോ
വരയിലുമോരോവരിയിലുമൊരു
നേർവരതേടിയൊരുന്മാദ തലവര.

വട്ടായൊരുവരയതിലൊരറ്റത്തെ
നീട്ടിയൊരുവരയാവരയൊരുനേർ
വരയാവരയൊരുമഴയായ് പിന്നൊരു 
പുഴയായൊഴുകിയൊരുതിരയാ
യൊഴുകിയൊരു കടലായതിലിളകു
മൊരലയായ് വീണ്ടുമൊരുകരതേടി
യൊരുകടൽതേടിയൊരുകരതേടി
യൊരുകടൽതേടിയൊരുകരതേടി

Wednesday 2 December 2015

ദൈവമെന്ന ശാഖിയുടെ ഒന്നിൽ 
നിന്നുമനേകമായ്‌ പിരിഞ്ഞു വളരുന്ന 
ചില്ലകൾ പോലെയാണ് വിശ്വാസങ്ങൾ,

ചിലർക്കത് മിന്നാമിന്നി വെട്ടങ്ങൾ പോലെ 
പവിത്രമായ പൊക്കിൾക്കൊടി ബന്ധം 
പോലെ പ്രാർത്ഥനകൾ കൊണ്ട് വേരോടി 
മനസ്സിനെ ബലപ്പെടുത്തുന്ന ശക്തിയാകും,

മറ്റുചിലർക്ക്, നീലിച്ച ഞരമ്പുകളിലൊരേ
ചോരയെന്നറിയാതെ അന്ധതയുടെ കരിനിഴൽ
പരത്തി, ഇല്ലാത്ത വിശുദ്ധിയുടെയടയാളങ്ങൾ 
സ്ഥാപിച്ചെടുക്കാനുള്ള ക്രൂരതയുമാകും.