എത്ര പെട്ടെന്നാണ്

ചില സമയം 

എത്ര പെട്ടെന്നാണ്

വലിയൊരു ലോകം 

ചുരുങ്ങി ചുരുങ്ങി 

ഒറ്റ മുറിയുടെ നാലു 

ചുവരുകൾക്കുള്ളിൽ 

ഒതുങ്ങുന്നത്.

തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്ന 

ജാലകങ്ങൾക്കും

വാതായനങ്ങൽക്കുമിടയിൽ 

നിന്നും ഇരുട്ടിൻറെ 

തണുപ്പിൻറെ ഒറ്റവാതിൽ 

മാത്രമുള്ള ചുവരിനുള്ളിൽ.

ഉരുകുന്ന അഗ്നിപർവതം

ഉള്ളിലൊളിപ്പിച്ചു ജീവിതത്തിൽ

നിന്നും തിരസ്കൃതനും

വിസ്മൃതനും ആയി 

അതിൽ കിടക്കേണ്ടേ

താമസമേ ഉണ്ടാവുകയുള്ളൂ

നാലാളറിയുന്നതിനും 

ഓടിക്കൂടുന്നതിനും 

പ്രാർത്ഥനയുമായി, ചിലപ്പോൾ

പ്രാർത്ഥനയെന്നു തോന്നിപ്പിക്കും

പോലെയും ചുറ്റും നിന്ന് 

സഹതപിച്ചു തുടങ്ങുന്നതിന്.

എത്ര പെട്ടെന്നാണ് ചില

ഹൃദയങ്ങൾ തകർന്ന്

നിലക്കാത്ത മിഴിപ്പെയ്ത്ത്

അവശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.

പിന്നെയും എത്ര പെട്ടെന്നാണ്

തണുപ്പിൻറെ ഇരുട്ടിൻറെ

ആ ഒറ്റമുറി വാതിലടയുന്നതും 

മാവിൻകറയുടെ രുചിക്കൊപ്പം

അഗ്നിയിൽ ദഹിച്ചു ശുദ്ധിയായി

മണ്ണിലേക്ക് വെറും വെണ്ണിറായി 

അലിഞ്ഞുചേരുന്നതും.